Hayat

Hayat
Kalem yazıyor biz oynuyoruz şu hayatı;
Repliklerimiz belli, hareketlerimiz,
Nerelerde nefes alıp nerelerde vereceğimiz.
Emekleyeceğimiz anlar, yürüyeceğimiz sokaklar,
Tökezleyeceğimiz çukurlar.

Kalem yazıyor biz oynuyoruz şu hayatı
Kimi zaman kadın kokusunda boğulacak,
Ana kucağını unutacak kadar deliriyoruz.
Yastıklara kapanıp ağlayacak kadar düşüyoruz koynuna çaresizliklerin.

Kimi zaman biz yazıyoruz hayatı, kendimize göre oynuyoruz
Repliklerimiz ellerimizde, tökezlediğimiz satırları silebiliriz,
Yeniden başlayabiliriz ana kokusuna aşık bütün aşklarımıza.
Her sevgilide yeniden doğacak kadar parçalanmamış olarak;
Unutmadan yaşanması gerekenleri.